De wereld als spiegel

Je kijkt in de spiegel

en vraagt wie je bent,

maar de spiegel is slechts glas,

en jouw beeld verschijnt

zoals de maan in stil water.

Ben jij degene die kijkt..

of degene die weerspiegeld wordt?

Of ben je de ruimte waarin beide verschijnen?

Je zoekt jezelf in reflecties, in vormen, in beweging, maar vertel me..

wanneer de wind door de bomen waait,

is het dan de wind die de bladeren beweegt,

of de bladeren die de wind onthullen?

Je staart naar de horizon en noemt haar ver, maar wie bepaalt de afstand

als de wereld alleen verschijnt in jouw ogen?

Je zegt: "Dit is buiten mij"

maar wat is buiten, als niets buiten jouw gewaarzijn kan vallen?

Loop naar het water en kijk.

Zie hoe de wolken zich spiegelen in de diepte, maar vraag jezelf af..

zijn zij in het water..

of is het water in hen?

Waar eindigt de lucht en waar begint de zee, waar stopt de wereld en waar begin jij?

Je keert terug naar je huis,

maar je weet nu:

de wereld is niet buiten, niet binnen,

niet dichtbij en niet ver.

Waar je ook kijkt,

je ziet slechts jezelf.

Want de wereld is jouw spiegel,

en jij bent het licht waardoor ze verschijnt.